Poniżej znaleźć można zarys postaci kobiecych występujących wraz z Virnem.
Tia – osóbka inteligentna, zdecydowana, ciekawska, o egzotycznej urodzie, nadzwyczajnym darze uwodzenia i wspaniałej znajomości męskiej duszy; doskonale zna swoją wartość;
„- Co jest rycerzyku? – dziewczyna wykonała obrót na obcasie czerwonego, atłasowego pantofelka, zaprezentowała bezkonkurencyjne wdzięki. – Tchórzysz przed prawdziwą kobietą?”
(cytat z powieści „Virn: Pogranicze zbrodni”, rozdział III)
Ida – dziewczyna pełna emocji, wewnętrznego niepokoju, woli zrozumienia; posiada cechy tak rzadkie, jak umiejętność wybaczania; pragnie zmienić świat;
„Ida ocknęła się widząc broń zbliżającą się do grdyki handlarza.
- Nie – szepnęła, a jej ręka zasłoniła leżącego.
Zaskoczony Virn zamarł w półruchu, nie uderzył, nie sięgnął przeciwnika.
- Teraz jesteś bezpieczna – wypowiedział beznadziejne słowa; kontynuował, choć na twarzy zaczęły rysować się bruzdy ponurego odkrycia. – Przecież nie musisz robić, co ten pies ci każe. Możemy uciec, natychmiast, już.
- Nie – dziewczyna powtórzyła – To nie tak Virn, jak myślisz. Moksun nie jest niczemu winny.
- Nie? – kruczowłosy zdziwił się, bo wciąż wolał nie wierzyć. – Przecież cię porwał.
Ida odwróciła wzrok.
- On mnie nie porwał – mówiła ze smutkiem w głosie. – To ja odeszłam od ciebie.”
(cytat z opowiadania „Ścieżki życia”)
Naja – władcza, zdystansowana do życia, rozsądna; kieruje się zasadami, przez co zdaje się być niedostępna, czasem zbyt chłodna;
„- Los bywa okrutny – kruczowłosy niezbyt reprezentatywnie skonkludował własne myśli.
Naja ukryła twarz w dłoniach.
- To nie los jest okrutny, Virn. To wszystkie inteligentne istoty są okrutne – wróciła do rozmowy, podniosła głowę, po jej policzkach płynęły łzy. – A najbardziej ludzie.”
(cytat z opowiadania „Noc gruna”)
Miruna – postać tragiczna, niezwykła, skrzywdzona; by ją odgadnąć trzeba mieć silny charakter i nie ulegać pozorom;
„- Umiem zabijać – szepnęła, potwierdziła. – Jednak…
- …zbrodnia nie przychodzi łatwo. Wygląda, jakby ktoś mordował za ciebie – dokończył. On też wiedział, czuł, lecz on nad obłędem zapanował. - Nie wiesz skąd jesteś. Nie wiesz, dlaczego żyjesz. ”
(cytat z powieści „Virn: Pogranicze zbrodni”, rozdział VII)
Jowita – chłonie życie; potrafi uczyć się szybko i pilnie również ze względu na młodziutki wiek;
„Dziewczyna [Jowita] ze złością wlała miód, odwrócona przybrała minę zranionego kociątka, lecz nie odeszła.
- A czego mnie brakuje, co one mają? – wskazała brodą na trzy niewątpliwie czytelnej profesji kobiety, zabawiające cały stół ochotnych wojaków. – Jestem młodsza, żywsza, piękniejsza, nie muszę się malować, by pokazać jak wielcem cudna. Jestem ognistsza, skora do nauki i o wiele bardziej inteligentna.”
(cytat z powieści „Virn: Pogranicze zbrodni”, rozdział III)
I inne...